سنتز و شناسایی پلی آریلات های مقاوم گرمایی جدید بر پایه مونومر 2 و 2-سولفوکساید-بیس (4-متیل فنل)

پلی آریلات ها، پلی استرهای آروماتیکی هستند که از دی ال های آروماتیک و دی کربوکسیلیک اسیدهای آروماتیک تشکیل شده اند. پلی آریلات ها، یک نوع از پلیمرهای کارآمد می باشند که به دلیل داشتن خواص مکانیکی، مقاومت شیمیایی و پایداری گرمایی بسیار خوب، هم از نظر علمی و هم از نظر تجاری مورد توجه قرار گرفته و کاربردهای گوناگونی پیدا کرده اند، اما اغلب پلی استرهای آروماتیک به دلیل داشتن ساختاری صلب، دمای انتقال شیشه یا ذوب بالا و انحلال پذیری بسیار کمی در حلال های آلی عمومی دارند، که این امر فرآیند سازی آنها را با مشکل مواجه کرده است. مطالعات وسیعی برای غلبه بر مشکلات مربوط به انحلال پذیری و فرایند پذیری پلی استرها صورت گرفته است. یکی از راهکارها برای بهبود انحلال پذیری پلیمرها بدون از بین رفتن پایداری گرمایی، وارد کردن گروه های قطبی و انعطاف پذی در زنجیره پلیمری می باشد. اتصال گروه های حجیم جانبی و آویزان نیز می تواند اثر سودمندی بر انحلال پذیری داشته باشد. اتصال گروه های حجیم جانبی و آویزان نیز می تواند اثر سودمندی بر انحلال پذیری داشته باشد. همچنین، افزایشی عمده در فرآیند پذیری با تغییر الگوی استخلافی واحدهای آروماتیک در زنجیره اصلی می تواند بدست آید، به ویژه با وارد کردن واحدهای 1 و 2- اتصالی مشتق شده از حلقه های آروماتیک دارای اتصالات ارتو. در این پژوهش، به عنوان بخشی از تلاش های مداوم ما در جهت توسعه پلی استرهای کارآمد آسان فرآیند پذیر و دارای انحلال پذیری و پایداری گرمایی خوب، یک سری جدید از پلی (سولفوکساید آریلات) های (psa)s اورتو-سولفوکساید پل دار شده، از یک دی ال حاوی سولفوکساید ]2 و 2-سولفوکساید-بیس (4-متیل فنل)[ (sbmp) با هفت دی اسید کلراید آروماتیک، تحت شرایط انتقال فاز با استفاده از کاتالیزورهای bteac و tbmac با بازده کمی، تهیه شدند. شرایط بهینه پلیمری شدن، از طریق پلیمر شدن تراکمی در دمای اتاق و زمان واکنش 2 ساعت در دی کلرومتان بدست آمد. تمامی پلی استرها به وسیله ft-ir، h-nmr و آنالیز عنصری شناسایی شدند و خواص فیزیکی آنها شامل، ویسکوزیته محلول، انحلال پذیری، پایداری گرمایی و رفتار گرمایی نیز مطالعه شدند. این پلی استرها، انحلال پذیری خوبی با حرارت دادن در حلال های آپروتیک قطبی عمومی از قبیل : dmso، nmp،dmae و dmf نشان دادند. پلی آریلات ها بسته به ساختار پلی استر، دارای ویسکوزیته های ذاتی در محدوده 74/0-41/0 dl/g بودند . t10 پلی آریلات ها، در محدوده 307-333 درجه سانتی گراد از منحنی های tga در جو نیتروژن بدست آمد. دماهای انتقال شیشه پلی آریلات ها، در محدوده 147-133 درجه سانتی گراد به وسیله dsc تعیین شدند.